زمان حال ساده در آلمانی (به زبان ساده)

زمان حال ساده در آلمانی (das Präsens) + کاربردها

زمان حال یا زمان حال ساده در زبان آلمانی با آنچه که از زمان حال در زبان فارسی یا انگلیسی می شناسیم متفاوت است. تفاوت حال ساده در آلمانی با این زبان ها چیست؟ فرقش این است که ما در زبان آلمانی از زمان حال یا همان das Präsens برای صحبت راجع به زمان حال، حال استمراری و آینده صحبت می کنیم. در این مقاله به کاربردهای این زمان در زبان آلمانی می پردازیم و با مثال و ترجمه، این زمان را کامل می شناسیم. این زمان رایج ترین زمان مورد استفاده در مکالمه آلمانی به شمار می آید.

کاربردهای زمان حال ساده در آلمانی

• یک واقعیت یا وضعیت در حال حاضر

مثلا:

Das ist Felix.

این فلیکس است.

 

Er sitzt auf dem Sofa.

او روی کاناپه نشسته است.

• کار یا اتفاقی که یک بار یا به شکل مکرر در زمان حال اتفاق می افتد و یا هیچ گاه اتفاق نمی افتد

مثلا:

Jeden Dienstag geht er zum Fußballtraining.

او هر سه شنبه به تمرین فوتبال می رود.

Jeden Donnerstag arbeitet er bis 18 Uhr.

او هر پنج شنبه تا ۶ بعدازظهر کار می کند.

Montags macht er nie Sport.

او هیچ گاه دوشنبه ها ورزش نمی کند.

• چیزی که همیشه درست است و صدق می کند

مثلا:

Er ist Deutscher.

او آلمانی است.

Ich komme aus Deutschland.

من اهل آلمان هستم (از آنجا می آیم).

• برای چیزی که در گذشته شروع شده و هنوز ادامه دارد یا در حال انجام است

توجه کنید که این کاربرد معمولا برای زمان حال ساده نیست. مثلا ما در انگلیسی برای چنین چیزی از زمان حال کامل (Present Perfect) یا حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous) استفاده می کنیم. اما در زبان آلمانی زمان حال ساده این کار را انجام می دهد.

مثلا:

Seit 10 Jahren spielt er Fußball.

او ۱۰ سال فوتبال بازی (می)کرده است.

• برای کارها یا چیزهایی در آینده که از قبل یا در واقع همین الان هم برنامه ریزی و هماهنگ شده اند

توجه داشته باشید که بسیاری از اوقات برای صحبت راجع به چنین چیزی در زبان انگلیسی از ساختارهایی مثل going to و will استفاده می کنیم. مثلا:

Morgen gehe ich ins Kino.

فردا دارم می رم سینما.

Nächsten Sonntag hat seine Mannschaft ein wichtiges Spiel.

تیم او یکشنبه بعدی یک بازی مهم دارد.

گرامر زمان حال ساده در آلمانی

افعال در زمان حال ساده در آلمانی از لحاظ صرف به چند دسته تقسیم می شوند که به توضیح جداگانه هر کدام می پردازیم.

افعال با قاعده

صرف این افعال بسیار راحت است و هیچ چالشی ندارد. همه ی فعل های آلمانی به en- ختم می شوند. در افعال باقاعده کافیسیت که پسوند -en انتهای را حذف کنید، و بعد بسته به فاعل جمله یا همان انجام دهنده ی کار، یک پسوند به فعل اضافه کنید. برای این که این پسوندها را راحت تر به خاططر بسپارید، جدول پایین را نگاه کنید:

ضمیر آلمانی	پسوند صرف فعل	مثال	معنا
ich  (من)	-e	ich spiele	من بازی می کنم
du (تو)	-st	du spielst	تو بازی می کنی
er/sie/es (او – سوم شخص مفرد)	-t	er spielt	او بازی می کند
wir (ما)	-en	wir spielen	ما بازی می کنیم
ihr (شما – دوم شخص جمع)	-t	ihr spielt	شما بازی می کنید
sie (آنها)	-en	sie spielen	آنها بازی می کنند
Sie (شما – دوم شخص محترمانه)	-en	Sie spielen	شما بازی می کنید

 افعال قوی

برای صرف بعضی افعال نیاز است یک حرف صدادارشان را تغییر دهید؛ به این افعال افعال قوی گفته می شود. حواستان باشد که این تغییر حرف صدادار فقط در دوم شخص مفرد و سوم شخص مفرد انجام می شود، و بخش انتهایی فعل ها به همان شکل افعال باقاعده است و تغییری ندارد.

تغییرات احتمالی حروف صدادار:

تغییر e به ie یا i

تغییر a به ä

البته ما تمامی افعالی که e یا a دارند را تغییر نمی دهیم، اما این اتفاق بسیار در زبان آلمانی رایج است.

همچنین، ما هیچ گاه حروف i، o، و u را تغییر نمی دهیم. برای درک بهتر مطالبی که گفته شد، جدول زیر را مطالعه کنید.

a à ä	e à i	e à ie
schalfen	helfen	sehen
ich schalfe	ich helfe	ich sehe
du schläfst	du hilfst	du siehst
er/sie/es schläft	er/sie/es hilfst	er/sie/es sieht
wir schlafen	wir helfen	wir sehen
ihr schlaft	ihr helft	ihr seht
sie/Sie schlafen	sie/Sie helfen	sie/Sie sehen

 

نکته: به شکل کلی برای راحت تر شدن تلفظ زمانی که فعل (بدون در نظر گرفتن -en) با یکی از حروف d-t-m-n تمام شود، حالت سوم شخص مفرد یا دوم شخص مفرد آن -est یا -et می گیرند. و زمانی که فعل با یکی از حروف s-ss-ß یا z تمام شود، تنها کاری که می کنیم اضافه کردن -t به انتهای حالت du (دوم شخص مفرد) آن است.

افعال بی قاعده

بعضی افعال هستند که هیچ قاعده و قانون خاصی در صرف آنها به کار نمی رود؛ اینها افعال بی قاعده آلمانی هستند. خوشبختانه این موضوع در زبان آلمانی به شدت نادر است و به راحتی می توانید مواردی که بی قاعده هستند را به خاطر بسپارید. در جدول پایین مهم ترین موارد از افعال بی قاعده آمده:

sein (بودن)	haben (داشتن)	warden (شدن)	wissen (دانستن)
ich bin	ich habe	ich werde	weiß
du bist	du hast	du wirst	weißt
er/sie/es ist	er/sie/es hat	er/sie/es wird	weiß
wir sind	wir haben	wir warden	wissen
ihr seid	ihr habt	ihr werdet	wisst
sie/Sie sind	sie/Sie haben	sie/Sie warden	wissen

افعال مدال

افعال مدال (modal) یکی از گروه های خاص افعال در زبان آلمانی هستند. در کل ۶ فعل مدال وجود دارند و به شکل مشابهی صرف متفاوتی با بقیه افعال دارند. با ضمایر ich – du و er/sie/es انتهای فعل (بدون در نظر گرفتن -en) تغییر می کند؛ که البته این اتفاق در فعل sollen نمی افتد. در ضمایر ich و er/sie/es هم انتهای معمول افعال حذف می شود. جدول زیر در درک بهتر این موارد کمک می کند:

فعل	dürfen üàa	können öàa	müssen üàu	sollen	wollen oài	mögen öàa
ich du er/sie/es wir ihr sie/Sie	darf darfst darf dürfen dürft dürfen	kann kannst kann können könnt können	muss musst muss müssen müsst müssen	soll sollst soll sollen sollt sollen	will willst will wollen wollt wollen	mag magst mag mögen mögt mögen

فعل پیشوندی قابل جداسازی

این افعال مانند افعال عبارتی (phrasal verbs) در انگلیسی هستند و در واژه نامه های آلمانی با یک نقطه بین دو بخش فعل نشان داده می شوند. زمانی که فعل اصلی در یک جمله فعل پیشوندی قابل جداسازی (separable) است، فعل صرف شده و پیشوند در انتهای جمله آورده می شود.

Ich gehe morgen mit Freunden aus.

فردا دارم با دوستانم بیرون می روم.

Schreiben Sie die Adresse auf!

آدرس را بنویسید.

Das Konzert findet um 20.00 Uhr statt.

کنسرت ساعت ۸ بعدازظهر برگزار می شود.

استثناها در زمان حال ساده در آلمانی

• اگر فعل (بدون احتساب en) به d یا t ختم شود، قبل از st یا t، یک حرف e اضافه می کنیم.

مثلا: warte ß du wartest – er wartet – ihr wartet

این اتفاق زمانی که حرف صدادار تغییر می کند نمی افتد (که در این مورد t آخر در سوم شخص مفرد نیز حذف می شود).

• اگر انتهای فعل s/ß/x/z داشته باشیم، s را در انتهای فعل دوم شخص مفرد حذف می کنیم.

مثلا: tanzen ß du tanzt

• اگر در انتهای فعل ie داشته باشیم، e را حذف می کنیم.

مثلا: knien ß ich knie – wir knien – sie knien

• اگر مصدر به ern یا eln ختم شود، e انتهایی را حذف می کنیم.

مثلا: wander ß ich wandere – wir wandern – sie wandern

در مواردی که eln داریم، در اول شخص مفرد همچنین می توانیم e را حذف کنیم.

مثلا: lächeln ß ich läch(e)le – wir lächeln – sie lächeln

برای مطالعه زمان های دیگر به صفحه آموزش زبان آلمانی مراجعه نمایید.